- Всыцቅκι чոтሡч ጶчиծуке
- У и
- ሣιմ щաр
- Τω мотαሉи
- Եղа епο
- Σуቂ զոклαнረየ
- Ρу оլ
- Յիρէц ጥ
- Зэቱիврθщա σուվαφоպ лኀйяկящևβፖ
Jakiś czas temu, w naszej szkole gościliśmy nauczycielki języka polskiego z Rybnika, Mielca, Bielska-Białej, Nowego Sącza i jego okolic. Regionalne spotkanie odbyło się w ramach programu „OK zeszyt”, ogólnopolskiego projektu realizowanego we współpracy z fundacją Centrum Edukacji Obywatelskiej i Polsko-Amerykańską Fundacją Wolności. Spotkanie z Okejką (praktykiem od lat pracującym w oparciu o OK zeszyt) poświęcone było wymianie doświadczeń, pomysłów i praktycznych wskazówek pomocnych w pracy z ocenianiem kształtującym i OK zeszytem. Była też okazja do zaprezentowania OK zeszytów swoich uczniów – ich zdjęcia można obejrzeć w galerii. Panie były pod wrażeniem nie tylko naszej szkoły ( ilości dyplomów zdobiących ściany na korytarzach, wyposażenia), ale także okolic naszej gminy. Szczególnie, w związku z tematem oceniania kształtującego spodobały im się rysunki zdobiące salę 18, wykonane przez p. Mariolę Zając wg pomysłu p. Danuty Sterny, ekspertki oceniania kształtującego w CEO. Co to jest OK zeszyt? Jest to prowadzony przez ucznia zeszyt zawierający jego prace i informacje nauczyciela: cele poszczególnych lekcji, kryteria sukcesu do lekcji, refleksje własne ucznia, mapy myślowe związane z tematem, prace ucznia, prace domowe wykonane przez ucznia, komentarze nauczyciela do prac ucznia, oceny koleżeńskie uczniów, samooceny prac uczniowskich oraz odpowiedzi uczniów na pytania kluczowe Zeszyt wykorzystuje zasady oceniania kształtującego w nauczaniu i uczeniu się, zaś praca z OK zeszytem jest sposobem na poznanie, doświadczanie i wybranie przez nauczyciela narzędzi oceniania kształtującego i dopasowanie ich do potrzeb nauczanego przedmiotu; to udzielanie uczniom takich informacji zwrotnych, które umożliwiają ich widoczny postęp, umożliwianie uczniom, by korzystali wzajemnie ze swojej wiedzy i umiejętności, wspomaganie uczniów, by stali się autorami procesu własnego uczenia się. W naszej szkole projekt OK zeszyt realizują uczniowie klasy 5 wraz z nauczycielką języka polskiego Agnieszką Kochanik w ramach innowacji pedagogicznej „OK zeszyt, czyli wiem, czego, po co i jak się uczyć na języku polskim”.Zeszyt tematyczny przedmiotowy J POLSKI A5 60k - Interdruk, w empik.com: 3,20 zł. Przeczytaj recenzję Zeszyt tematyczny przedmiotowy J POLSKI A5 60k. Zamów towar z dostawą do domu! Już przed tym, gdy pojawiła się pilna potrzeba wynikająca z tego, że rodzice pozostali z dziećmi i ich edukacją w domu powstał w Centrum Edukacji Obywatelskiej pomysł uczenia metodą OK zeszytu poza tradycyjnymi lekcjami w szkole. Chcieliśmy wtedy zachęcić rodziców, opiekunów, nauczycieli świetlic do prowadzenia z uczniami zeszytu, który nazwaliśmy „OK zeszytem wakacyjnym”. Jednakże nazwa nie miała dosłownie odnosić się do wakacji – to pewnego rodzaju symbol. Chcieliśmy dobitnie zaznaczyć, że nie jest to zeszyt prowadzony podczas lekcji. Pomysł OK zeszytu wakacyjnego, który przedstawiamy w materiale, by zainspirować rodziców do samodzielnej pracy z dziećmi w domu, jest naszym zdaniem możliwy do wykorzystania podczas zdalnego nauczania przez nauczycieli i nauczycielki. Może być on szczególnie trafiony w sytuacji, gdy uczniowie znają już OK zeszyt, ponieważ pracowali z nim wcześniej na lekcji. Możliwa jest też praca z nim bez wcześniejszego takiego doświadczenia. Jak stworzyć OK zeszyt? Dobrowolny wybór tematu Osoba dorosła (D) opiekująca się młodym człowiekiem (M) pyta go o jego zainteresowania – Co Cię interesuje? Jakie zagadnienia chciałbyś poznać lepiej? Młody człowiek odpowiada: Ostatnio interesowały mnie gwiazdy. Cel i kryteria (D): A co Cię w tym interesuje i dlaczego? Co konkretnie chciałbyś wiedzieć? Młody człowiek (M) określa swój cel i kryteria sukcesu, czyli – co będzie wskaźnikiem, że cel udało się osiągnąć. Na przykład: Poznam mapę nieba, którą mogę zobaczyć w nocy. Moje kryteria sukcesu: Będę znał nazwy konstelacji widocznych nocą z mojego okna. Będę umiał ocenić (w przybliżeniu) odległość gwiazdy od powierzchni Ziemi. Będę znał historie powstawania gwiazd. Będę wiedział dlaczego i jak różni się mapa gwiazd widziana z różnych miejsc na Ziemi. Założenie OK zeszytu (D): Podejdźmy do tego systematycznie. Co powiesz o tym, aby zapisać Twoje oczekiwania? Załóżmy zeszyt do zapisywania Twojej drogi poznawania gwiazd. Młody człowiek przeznacza na zapisywanie zeszyt, który tytułuje „OK zeszyt poznawania gwiazd”. Zapisuje w nim cele i kryteria sukcesu. Ozdabia swój zeszyt według własnego pomysłu. Praca z OK zeszytem Dorosły i Młody wspólnie zastanawiają się, co można byłoby zrobić, aby osiągnąć założone kryteria. Zadają sobie pytania: Z jakich źródeł można skorzystać? Kogo zapytać? Co powinno znaleźć się w zeszycie?. (M) decyduje, (D) może tylko pomagać w planach. OK zeszyt należy całkowicie do (M), nie jest przez (D) oceniany, (D) ma wgląd w niego jedynie wtedy, gdy (M) chce mu go pokazać. Powstaje plan działań, który zostaje również zapisany w OK zeszycie wraz z planowanym harmonogramem. (M) może korzystać ze wskazówek (D), ale może też sam chcieć planować i realizować swój OK zeszyt. Rola (D) polega na docenianiu osiągnięć (M), służeniu mu pomocą i wskazówkami. (M) i (D) umawiają się na „stop-klatki”, podczas których omawiane są wpisy, wklejki i refleksje (M) na temat gwiazd. Omawiane są sukcesy w osiąganiu założonych kryteriów i następne kroki. (M) zapisuje swoje refleksje. (D) może, jeśli (M) zechce, zapisać również swoje docenienia i wskazówki. Może to być informacja zwrotna w dwóch punktach: Co już zostało zrobione? Co jeszcze pozostało do zrobienia i ewentualne wskazówki, jak to zrobić Szata graficzna i zawartość zeszytu jest sprawą młodego człowieka. Podsumowanie Powstaje OK zeszyt na temat gwiazd. Kończy się podsumowaniem pracy i samooceną oraz pytaniem – co udało się osiągnąć? Taki OK zeszyt zostaje z (M), który może do niego sięgać, chwalić się nim i go uzupełniać. Jak widzimy realizację tego pomysłu w zdalnym nauczaniu? Poinformowanie uczniów o pomyśle Należy przedstawić uczniom program, który powinien być zrealizowany z danego przedmiotu np. do wakacji. Zadanie nie musi być powiązane z realizacją programu. W obecnej sytuacji staramy się przecież o to, aby uczniowie w ogóle chcieli z nami zdalnie współpracować. Dajemy uczniowi wybór – pozwalamy mu na zastanowienie się nad tym, czym chce się zająć. Propozycje można ująć w postaci przygotowanych przez nauczyciela pytań kluczowych, które zainteresują uczniów. Przykład: biologia, klasa VI. Koronawirus przeszkodził nauczycielowi w zapoznaniu uczniów z tematami: „Gady, Ptaki”. Nauczyciel proponuje uczniom do wyboru cztery pytania kluczowe, którymi mogą się zająć w swoich OK zeszytach: Dlaczego gady mogą żyć na pustyni, a płazy nie mogą? Jakie są różnice w budowie jaszczurek, żółwi, węży i krokodyli oraz w środowiskach ich życia? Dlaczego ptaki potrafią latać? Dlaczego ptaki wędrują,? Które gatunki opuszczają Polskę, a które do niej przylatują na zimę? Indywidualna praca z uczniem Pytamy ucznia o cel i kryteria związane z wybranym przez niego tematem. W razie potrzeby dajemy propozycje i wskazówki. Jest to praca indywidualna i pomnożona przez liczbę uczniów – dla nauczyciela może być wyczerpująca. Jeśli jest prowadzona mailowo lub telefonicznie, to jej czas się skraca. Uczeń zakłada zeszyt Zeszyt może być rzeczywisty – uczeń przesyła nauczycielowi zdjęcia lub skany stron lub wirtualny – uczeń przesyła nauczycielowi zeszyt drogą mailową lub zamieszcza go w chmurze. Po określeniu przez ucznia zadań i skonsultowaniu ich z nauczycielem (czy prowadzą do osiągnięcie celu), uczeń pracuje nad realizacją zadań i w określonych terminach konsultuje swoją pracę z nauczycielem (mailowo lub telefonicznie). Jeśli kilku uczniów wybierze ten sam temat, to można pracować wspólnie, wzajemnie się inspirując. Nauczyciel może wtedy przesyłać sukcesywnie prace pomiędzy uczniami lub zrobić spotkanie na Skypie z grupą uczniów. Możliwa jest wtedy ocena koleżeńska. Ważne są uwagi i docenienia ze strony nauczyciela. Podsumowaniu pracy ucznia Przede wszystkim ważna jest własna samoocena ucznia. Może w niej pomóc informacja zwrotna od nauczyciela lub ocena koleżeńska. Najważniejsza jest jednak refleksja samego ucznia na temat tego, czego się nauczył. Ta metoda jest użyteczną bez względu na wiek ucznia. Jeśli uczeń jest w klasie początkowej, to można zaangażować rodziców, a jeśli jest to uczeń licealny, to można z nim pracować nad tym, co tak naprawdę go interesuje, a to gwarantuje sukces. Język publikacji polski Nośnik książka papierowa Wydawnictwo Literat Okładka miękka Przedział wiekowy dla najmłodszych (0-2 lata), dla przedszkolaków (3-5 lat), dla dzieci z klas I-III (6-9 lat), dla dzieci z klas IV-VI (10-12 lat) Liczba stron 32
Idea oceniania kształtującego (OK) dotarła do Polski w 2002 r. z Wielkiej Brytanii, gdzie stwierdzono, że tego typu podejście skutecznie podnosi efektywność nauczania w szkole. Czym zatem jest i na czym polega ocenianie kształtujące Ocenianie kształtujące to sposób pracy nauczyciela i uczniów, który polega na systematycznym pozyskiwaniu informacji o przebiegu procesu uczenia się. Dzięki niemu nauczyciel może modyfikować dalsze nauczanie i dawać uczniom informację zwrotną pomagającą im w nauce. Celem oceniania kształtującego jest pomaganie uczniom w uczeniu się, a nie realizowanie programu. Kiedy proces uczenia się jest efektywny Według prof. Geralda Hüthera, specjalisty w dziedzinie neurobiologii, proces uczenia się staje się efektywny wtedy, gdy to uczeń jest odpowiedzialny za naukę i ukierunkowanie swojego rozwoju. Rolą nauczyciela zaś powinno być udzielanie uczniowi wsparcia oraz monitorowanie jego postępów. Metoda OK jest jednym ze sposobów realizacji tego założenia. Co wpływa na poprawę wyników nauczania Prof. John Hattie, zajmujący się procesami edukacyjnymi, przeanalizował około 50 tys. badań, które objęły ponad 200 mln uczniów. Porównywał efekty różnych działań podejmowanych w nauczaniu w celu poprawy wyników i ułożył je na jednej skali, aby odpowiedzieć na pytania: Co i w jakim stopniu wpływa na uczenie się uczniów? Co ma istotny wpływ na ich osiągnięcia? Najlepsze rezultaty przynoszą: monitorowanie nauczania, eksponowanie celów lekcji i kryteriów sukcesu, przekazywanie informacji zwrotnej oraz pozytywne relacje nauczyciel‑uczeń. Te wszystkie aspekty można znaleźć w ocenianiu kształtującym. Według opisanych wyżej badań zadania domowe mają znikomy wpływ na poprawę procesu uczenia się, a głęboki sens ma skoncentrowanie wysiłków na tym, aby uczeń wynosił jak najwięcej wiedzy i umiejętności z lekcji. Prof. Hattie nazywa ten pożądany stan widocznym uczeniem się (ang. visible learning). Twierdzi, że istnieje praktyka nauczania, a nie teoria nauczania, ponieważ nie ma jednego przepisu na nauczanie i uczenie się. Co jest podstawą OK OK jest starannie przemyślanym systemem pedagogicznym. Wymaga zmiany organizacji procesu nauczania akceptowanej również przez uczniów. Nie polega na dodaniu kilku nowych technik do warsztatu nauczyciela, nie jest też zbiorem gadżetów pedagogicznych. Jego podstawą jest pięć filarów – strategii, które określają cel stosowania OK. Wszystkie strategie OK są ze sobą powiązane, uzupełniają się i stanowią drogowskazy do skutecznego nauczania i uczenia się. Jakie są strategie OK STRATEGIA 1. CELE I KRYTERIA SUKCESU Określanie i wyjaśnianie uczniom celów uczenia się i kryteriów sukcesu. Nauczyciel stosujący pierwszą strategię OK powinien dbać o to, aby uczniowie podczas lekcji znali jej temat, cele oraz kryteria sukcesu. Czym są kryteria sukcesu? Najprościej rzecz ujmując: to, po czym można poznać, że cel lekcji został zrealizowany. Dobrą praktyką jest podanie uczniom gotowych materiałów do wklejenia do zeszytu (zawierających: temat lekcji, cele i kryteria sukcesu; przykład: tabela 1.). Ponadto nauczyciel powinien się upewnić, czy uczniowie rozumieją przedstawione cele i kryteria, a w toku lekcji powracać do nich, aby sprawdzić stopień ich realizacji. Kryteria sukcesu służą również do podsumowania lekcji, a jednocześnie stanowią wytyczne do ustalenia, jaki materiał będzie podstawą sprawdzianu. Cele i kryteria sukcesu przedstawia się z perspektywy ucznia, dlatego zawierają sformułowania typu: wyjaśnię, opiszę, wskażę. Tabela 1. Temat, cel oraz kryteria sukcesu sformułowane dla wybranych lekcji chemii w klasach 7 i 8 szkoły podstawowej Lp. Temat lekcji Cel lekcji w języku ucznia Kryteria sukcesu w języku ucznia 1. Jak są zbudowane atomy 1. Opiszę budowę atomów różnych pierwiastków chemicznych. 2. Poznam pojęcia: liczba atomowa, liczba masowa. 1. Opisuję położenie w atomie protonów, neutronów, elektronów. 2. Określam rodzaje ładunków elektrycznych oraz masy protonu, neutronu, elektronu. 3. Ustalam liczbę protonów, neutronów i elektronów w atomach różnych pierwiastków chemicznych na podstawie liczb atomowej i masowej. 4. Zapisuję liczby atomową i masową pierwiastka chemicznego na podstawie informacji o liczbie protonów, neutronów i elektronów w jego atomach. 2. Jak są rozmieszczone elektrony w atomach 1. Zapiszę rozmieszczenie elektronów w powłokach elektronowych. 2. Podam liczbę elektronów zewnętrznej powłoki elektronowej pierwiastków chemicznych grup 1.,2. oraz 13.–18. układu okresowego. 1. Podaję liczbę powłok elektronowych w atomie oraz liczbę elektronów zewnętrznej powłoki elektronowej dla pierwiastków chemicznych grup 1., 2. oraz 13.–18. układu okresowego. 2. Rysuję modele atomów pierwiastków chemicznych o liczbie Z wynoszącej od Z = 1 do Z = 20. 3. Wskazuję elektrony zewnętrznej powłoki elektronowej i podaję ich liczbę dla atomów różnych pierwiastków chemicznych. 4. Rozpoznaję nazwę pierwiastka chemicznego na podstawie rozmieszczenia elektronów w jego atomie (przedstawionych na rysunku, modelu). 3. Odczyn roztworu Poznam pojęcia odczyn roztworu oraz pH oraz ich znaczenie w przyrodzie i życiu codziennym. 1. Wyjaśniam, co to jest odczyn roztworu i od czego on zależy. 2. Wymieniam trzy rodzaje odczynu roztworów. 3. Podaję przykłady roztworów o odczynach: zasadowym, kwasowym i obojętnym. 4. Definiuję, co to jest pH, i określam zakres wartości pH. 5. Określam zakres wartości pH dla roztworów o odczynach: kwasowym, zasadowym i obojętnym. 6. Określam doświadczalnie wartość pH w dowolnym roztworze, a na tej podstawie ustalam rodzaj odczynu. 4. Kwas etanowy czyli kwas octowy Poznam budowę, właściwości i zastosowania kwasu octowego. 1. Zapisuję wzory strukturalny i półstrukturalny; podaję nazwy systematyczną i zwyczajową kwasu karboksylowego zawierającego dwa atomy węgla. 2. Wymieniam właściwości fizyczne i chemiczne kwasu etanowego. 3. Opisuję sposób przeprowadzania reakcji chemicznych kwasu etanowego z wodorotlenkami, tlenkami metali i metalami; zapisuję obserwacje i formułuję wnioski. 5. Zapisuję równania reakcji chemicznych zachodzących podczas przeprowadzonych doświadczeń. 6. Zapisuję równanie dysocjacji jonowej kwasu etanowego. 7. Wymieniam zastosowania kwasu octowego. 5. Cukry czyli węglowodany Poznam występowanie, budowę, właściwości, podział, znaczenie biologiczne i zastosowania cukrów. 1. Wymieniam nazwy cukrów prostych i złożonych. 2. Zapisuję wzory sumaryczne glukozy i fruktozy. 3. Omawiam rolę biologiczną glukozy w procesach odżywiania i oddychania. 4. Wymieniam właściwości fizyczne oraz zastosowania glukozy i fruktozy. 5. Wymieniam właściwości fizyczne i zastosowania sacharozy. 6. Wymieniam produkty spożywcze, w których występują skrobia i celuloza. 7. Podaję wzory sumaryczne skrobi i celulozy. 8. Wymieniam właściwości fizyczne oraz zastosowania skrobi i celulozy. 9. Wykonuję i opisuję doświadczenie, w którym wykazuję obecność skrobi w różnych produktach spożywczych. Pobierz cele lekcji i kryteria sukcesu dla klasy 7 Pobierz cele lekcji i kryteria sukcesu dla klasy 8 STRATEGIA 2. DIALOG Organizowanie w klasie dyskusji, zadawanie pytań i zadań przynoszących informacje, czy i jak uczniowie się uczą. Lekcja, na której nauczyciel stosuje drugą strategię OK, jest dialogiem pomiędzy nauczycielem a uczniami. Nauczyciel zadaje pytania, które stymulują ciekawość uczniów oraz zachęcają ich do rozważań i poszukiwania odpowiedzi. Zalecane jest zadawanie zadań mających na celu odświeżenie wiedzy i odwołanie się do informacji, które uczniowie już posiedli. Są to pytania odwołujące się do porównań oraz wyszukiwania różnic i podobieństw. Na tym etapie można także tworzyć mapy myśli. STRATEGIA 3. INFORMACJA ZWROTNA Trzecia strategia to udzielanie uczniom informacji zwrotnej (IZ). Aby ocena pracy ucznia mogła być przez niego wykorzystana w procesie uczenia się, powinna mieć formę wyczerpującego komentarza. Informacja zwrotna zawiera odpowiedzi na cztery pytania: Co uczeń zrobił dobrze? Co należy poprawić? Jak należy to poprawić? Jak uczeń ma się dalej rozwijać? Informacja zwrotna powinna się odnosić do wcześniej ustalonych kryteriów sukcesu. Wówczas daje uczniom możliwość racjonalnego kształtowania własnej strategii uczenia się oraz poczucia odpowiedzialności za swoje osiągnięcia. STRATEGIA 4. WSPÓŁPRACA UCZNIÓW CZYLI WZAJEMNE NAUCZANIE Sprawianie, aby uczniowie mogli wzajemnie korzystać ze swojej wiedzy i swoich umiejętności (wzajemne nauczanie). Człowiek najlepiej uczy się w grupie – to stwierdzenie jest podstawą czwartej strategii OK. Uczniowie uczą się od siebie nawzajem, uczą się także współpracy (szczególnie podczas pracy metodą projektu), a nauczyciel daje im czas na dyskusję i wspólne ustalanie odpowiedzi. Rozmowa uczniów o tym, czego się uczą, wiąże zdobywaną wiedzę z tym, co już wiedzą i umieją, pomaga im więc lepiej zrozumieć nowe zagadnienia. W ramach czwartej strategii stosuje się ocenę koleżeńską. Na podstawie poznanych wcześniej kryteriów uczniowie przekazują sobie informacje zwrotne o wykonanej pracy. STRATEGIA 5. ODPOWIEDZIALNOŚĆ Wspomaganie uczniów, aby stali się autorami procesu swojego uczenia się. Elementy piątej strategii OK to działania motywujące uczniów, budowanie zainteresowania nauczanymi zagadnieniami, wskazywanie przydatności nauczanych treści w życiu codziennym, odnoszenie poznanych treści do otaczającego świata, zapraszanie do współpracy rodziców, zachęcanie uczniów do stosowania samooceny. Może to być zadawanie pytań kluczowych, czyli takich, które w ciekawy sposób pokazują szerszy kontekst tematu (np. Jak odróżnisz wodę destylowaną od wody mineralnej? albo Kwasy - sprzymierzeńcy czy wrogowie?). Jakie korzyści może przynieść stosowanie OK W każdej grupie uczniów istnieją trzy światy: publiczny, którym zarządzają nauczyciele, półprywatny świat relacji rówieśniczych oraz prywatny świat umysłu ucznia. Nauczyciel nie widzi i nie jest świadom około 70% tego, co zachodzi między uczniami. Stosowanie strategii oceniania kształtującego pozwala mu zmniejszyć ten dystans dzięki: monitorowaniu efektów nauczania, poprawie relacji nauczyciel-uczeń, wzrostowi motywacji, a w konsekwencji poprawie wyników nauczania. OK zmienia relacje pomiędzy nauczycielem a uczniami; wszyscy pracują nad tym, aby nauka była bardziej skuteczna. Dzięki OK uczniowie przyjmują odpowiedzialność za swoje uczenie się; ta umiejętność będzie im potrzebna w przyszłości, ponieważ człowiek uczy się przez całe życie. W ten sposób system nauczania zbliża się do idei Alberta Einsteina, który twierdził, że: nauka w szkołach powinna być prowadzona w taki sposób, aby uczniowie uważali ją za cenny dar, a nie ciężki obowiązek. Do stosowania oceniania kształtującego, w szczególności do udzielania uczniom informacji zwrotnej, zobowiązują nauczycieli w Polsce rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej: – z dnia 3 sierpnia 2017 r. (poz. 1534) na temat oceniania uczniów (§ 12. Ocenianie bieżące z zajęć edukacyjnych ma na celu monitorowanie pracy ucznia oraz przekazywanie uczniowi informacji o jego osiągnięciach edukacyjnych pomagających w uczeniu się, poprzez wskazanie, co uczeń robi dobrze, co i jak wymaga poprawy oraz jak powinien dalej się uczyć); – z dnia 16 sierpnia 2017 r. ( w sprawie wymagań wobec szkół, wskazujące na informację zwrotną, która pomaga uczniowi uczyć się i planować swój indywidualny proces uczenia się. Bibliografia Hattie John, Widoczne uczenie się dla nauczycieli, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2015. Marzano Robert J., Sztuka i teoria skutecznego nauczania, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2012. Sterna Danuta, Ocenianie kształtujące w praktyce, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2008. Sterna Danuta, Uczę się uczyć, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2016. [dostęp [dostęp [dostęp
Zeszyt OXFORD A4 Język POLSKI LINIE. Liczba sztuk w zestawie. 5 szt. 133, 33 zł. zapłać później z. sprawdź. kup 30 zł taniej. darmowa dostawa. Produkt: Zeszyt w linię A4 Zeszyt SZKOLNY OXFORD Do Polskiego Nadruk NAPIS Oxford 60 kartek.
Zeszyt lekturowy. Język polski. Zeszyt ćwiczeń. Klasa 6. Szkoła podstawowa Podręcznik szkolny już od 21,16 zł - od 21,16 zł, porównanie cen w 24 sklepach. Zobacz inne Podręczniki szkolne, najtańsze iok zeszyt język polski
